Obornik to nawóz, który dobrze sprawdza się w uprawie profesjonalnej oraz w amatorskiej. Granulowana forma jest bardzo prosta w aplikacji. Dostarcza roślinom niezbędne składniki pokarmowe, ale też pozytywnie wpływa na dobroczynne organizmy glebowe. Poniżej poradnik na temat właściwości i rodzajów obornika granulowanego.
Obornik granulowany — najważniejsze zalety
Ogrodnicy oraz rolnicy doceniają łatwość aplikacji obornika granulowanego. Można go zmieszać z glebą lub podsypać nim rośliny. Ma postać wysuszonych granulek, które nie brudzą rąk i pozbawione są intensywnego zapachu, który charakterystyczny jest dla świeżego obornika. Obornik dostarcza roślinom najpotrzebniejszych składników pokarmowych, które przyczyniają się do wzrostu części zielonych oraz do zawiązywania kwiatów i owoców. W swoim składnie zawiera azot, potas, fosfor, magnez, a także siarkę i wapń. Rodzaje oborników różnią się między sobą procentowym udziałem poszczególnych pierwiastków. Ten nawóz naturalny dobrze wpływa na jakość gleby, zwiększa zasobność materii organicznej, co przyczynia się do poprawy struktury gleby. Podłoże staje się miejscem przyjaznym dla mikroorganizmów pożytecznych, które odgrywają znaczną rolę w procesie ochrony roślin przed chorobami. Wysoka zawartość próchnicy wpływa też na dostępność wielu pierwiastków, wody oraz tlenu. Warto też zaznaczyć, że granulowany obornik jest wolny od jaj owadów, nicieni oraz od nasion chwastów, jest więc bezpieczny dla roślin. Ma obojętne pH, można go łatwo przechowywać i dozować.
Jak powstaje obornik granulowany?
Obornik to odchody zwierząt gospodarskich, które są zbierane oraz suszone. Dzięki temu częściowo likwidowany jest charakterystyczny i intensywny zapach. Suszenie nie wpływa negatywnie na zawartość składników pokarmowych. Do naturalnych nawozów nie dodaje się żadnych dodatków sztucznych. Po wysuszeniu nawóz zostaje poddawany procesowi, w którym tworzą się granulki. Wpływa to na łatwość i precyzyjność w dozowaniu nawozu.
Rodzaje oborników granulowanych — przegląd najważniejszych nawozów
Obornik granulowany może pochodzić od różnych zwierząt. Zwykle wyróżnia się:
- obornik bydlęcy,
- obornik owczy,
- obornik kurzy,
- obornik świński.
Nawozy różnią się między sobą głównie zastosowaniem oraz mniejszą lub większą zawartością poszczególnych pierwiastków.
Obornik bydlęcy — skład i zastosowanie
Obornik bydlęcy stosowany jest najczęściej. Aplikuje się go wczesną wiosną oraz w ciągu sezonu wegetacyjnego. Zapewnia roślinom spore dawki fosforu, bo ma go aż 4%. Dodatkowo zawiera mikroskładniki, takie jak: mangan i bor, które są kluczowe w procesie owocowania. Polecany jest do roślin ozdobnych, przed siewem warzyw i sadzeniem owoców, można stosować go punktowo.
Obornik kurzy — skład i zastosowanie
Ten granulowany nawóz charakteryzuje się wysoką zawartością azotu. Ma go aż 4% (obornik bydlęcy zawiera o połowę mniej tego pierwiastka). Zastosowanie w przypadku obu nawozów jest podobne, ale obornik kurzy powinien być stosowany ostrożnie. Świetnie sprawdzi się jako dodatek do kompostu. W swoim składzie zawiera też sporo wapnia, dlatego może podwyższać pH podłoża. Ta właściwość może zostać wykorzystana, jeśli chce się podnieść odczyn gleby i odkwasić ją.
Obornik owczy i świński — skład i zastosowanie
Granulat owczy polecany jest pod rośliny o dużych wymaganiach pokarmowych, ponieważ jest zasobny w makroelementy. Zawiera więcej pierwiastków niż obornik bydlęcy. Doskonale sprawdzi się do odżywiania roślin z rodziny dyniowatych oraz jako nawóz do trawników. Obornik świński jest zasobny w potas i w fosfor. Polecany na gleby lekkie, piaszczyste. Zawiera też spore ilości magnezu oraz sodu.